Modlitwa wieczorna Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus

W swojej miłości, wygnawszy się na ziemię, Boski Jezu, ofiarowujesz się za mnie. Umiłowany mój, przyjmij całe moje życie; chcę cierpieć, chcę umrzeć dla ciebie. Panie, Ty sam powiedziałeś nam: „Nic nie może być większe niż umrzeć za tych, których się kocha”. A moją największą miłością jesteś Ty, Jezu!

Robi się późno, już dzień się chyli ku końcowi, zostań ze mną, pielgrzymie niebieski. Z Twoim krzyżem wspinam się na wzgórze; przyjdź i prowadź mnie, Panie, w drodze! Twój głos odbija się echem w mojej duszy, chcę być podobna do Ciebie, Panie. Proszę o cierpienie… Twoje słowo płomieniem pali moje serce! Bóg-Człowiek, zanim wszedł do wiecznej chwały, „musiał cierpieć”, to właśnie przez swój krzyż odniósł zwycięstwo; o słodki Zbawicielu, czyż nie powiedziałeś nam o tym? Dla mnie, na obcym brzegu, jakiej pogardy nie otrzymaliście! Chcę się ukryć na ziemi, być ostatnią we wszystkim, dla Ciebie, Jezu. Mój ukochany, Twój przykład zachęca mnie do zniżenia się, do wzgardzenia honorem, aby się Tobie przypodobać, chcę pozostać mała; zapominając o sobie, oczaruję Twoje Serce. Mój pokój jest w samotności, o nic więcej nie proszę. Sprawianie przyjemności Tobie jest moją jedyną nauką i moim błogosławieństwem: to Ty, Jezu!

Ty, wielki Boże, którego uwielbia cały wszechświat, żyjesz we mnie uwięzionym nocą i dniem, Twój słodki Głos o każdej godzinie błaga mnie, powtarzasz mi: „Pragnę! Jestem spragniony miłości! Ja także jestem twoim więźniem i chcę powtórzyć twoją czułą i boską modlitwę, mój ukochany, mój bracie: „Pragnę miłości! Jestem spragniony miłości! Napełnij moją nadzieję, wzmóż we mnie, Panie, Twój Boski ogień! Jestem spragniony miłości! Wielkie jest moje cierpienie. Ach, chciałabym lecieć do Ciebie, mój Boże! Twoja miłość jest moim jedynym męczeństwem; im bardziej czuję, że ona we mnie płonie, tym bardziej moja dusza pragnie Ciebie. Jezu, spraw, abym umarła z miłości do Ciebie! Amen.