„Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę.” (Ewangelia Łukasza 4,18)

„Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę.”
(Ewangelia Łukasza 4,18)

Słowa Jezusa: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę” to Jego program mesjański, ogłoszony w synagodze w Nazarecie. Jezus cytuje proroctwo Izajasza (Iz 61,1-2), odnosząc je do siebie – objawia, że jest Mesjaszem, namaszczonym przez Ducha Świętego, posłanym do świata, by nieść zbawienie.

Ubogimi, o których mówi Jezus, nie są tylko ci, którzy cierpią niedostatek materialny. To wszyscy, którzy są duchowo ubodzy – świadomi swojej zależności od Boga, złamani przez grzech, poszukujący prawdy i sensu życia. Ewangelia jest dobrą nowiną szczególnie dla tych, którzy czują się zagubieni, słabi, odrzuceni – bo to właśnie im Bóg okazuje swoje miłosierdzie w sposób szczególny.

Jezus nie tylko głosi dobrą nowinę, ale sam nią jest. Jego obecność, Jego czyny i Jego słowo przynoszą wyzwolenie, uzdrowienie i odnowę. Przez swoje życie, śmierć i zmartwychwstanie pokazuje, że Bóg jest blisko tych, którzy cierpią, i daje im nadzieję.

To słowo jest także wezwaniem dla każdego chrześcijanina – kto został ochrzczony, jest również namaszczony Duchem i posłany, by nieść Ewangelię innym. Nie możemy zatrzymać tej dobrej nowiny tylko dla siebie – jesteśmy wezwani, by głosić ją życiem, słowem i czynem miłości wobec najbardziej potrzebujących.