„Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.” (Ewangelia Jana 8,12)

„Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.”
(Ewangelia Jana 8,12)

Słowa Jezusa: „Ja jestem światłością świata” są nie tylko metaforą, ale objawieniem Jego boskiej tożsamości. W Piśmie Świętym światłość symbolizuje obecność Boga, prawdę i życie – już na pierwszych stronach Księgi Rodzaju Bóg oddziela światłość od ciemności (Rdz 1,3-4), a Psalmista mówi: „Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać?” (Ps 27,1). Jezus ogłasza, że to właśnie On jest tą światłością, która rozprasza mrok grzechu i śmierci.

Ciemność, o której mówi Jezus, to nie tylko brak wiedzy, ale stan duchowego zagubienia. Grzech sprawia, że człowiek traci kierunek, żyje w lęku i oddzieleniu od Boga. Światłość Chrystusa nie tylko oświeca drogę, ale przemienia serce – prowadzi do nawrócenia, do życia w prawdzie i miłości.

Jezus nie mówi jedynie o jednorazowym oświeceniu, ale o trwaniu w światłości: „Kto idzie za Mną” – czyli ten, kto nieustannie podąża za Jego nauką, karmi się Słowem i sakramentami. W świecie pełnym fałszywych świateł, które tylko chwilowo rozpraszają mrok, Jezus daje światło, które nie gaśnie – światło życia wiecznego. Dlatego wybór Chrystusa to decyzja o życiu w prawdzie, mimo że może to kosztować. Ale to jedyna droga, by nie błądzić w ciemności.