„Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.” (Ewangelia Mateusza 16,24)

„Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.”
(Ewangelia Mateusza 16,24)

Słowa Jezusa: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” to esencja chrześcijańskiego powołania. Nie wystarczy wierzyć w Chrystusa – trzeba iść za Nim, czyli upodobnić swoje życie do Jego życia. A to oznacza wyrzeczenie, gotowość do ofiary i przyjęcie własnego krzyża, który jest nieodłącznym elementem drogi zbawienia.

„Zaprzeć się samego siebie” to coś więcej niż rezygnacja z wygód – to wyrzeczenie się egoizmu, własnej pychy, fałszywego obrazu siebie i życia skupionego na własnej woli. Jezus nie mówi, by odrzucić swoją tożsamość, ale by oddać ją Bogu i pozwolić, by Jego łaska nas przemieniała.

„Wziąć swój krzyż” oznacza przyjęcie cierpienia, które niesie życie, ale w duchu zaufania Bogu. Nie chodzi o bezsensowną mękę, ale o krzyż, który prowadzi do zmartwychwstania – tak jak było w przypadku samego Chrystusa. Krzyż chrześcijanina to nie tylko cierpienie, ale misja – wezwanie do miłości, która nie boi się poświęcenia.

Naśladowanie Jezusa to nie sentymentalna idea, ale konkretna codzienność: rezygnacja z grzechu, podejmowanie trudnych decyzji w świetle Ewangelii, życie dla Boga i bliźnich. Droga za Jezusem nie jest łatwa, ale tylko ona prowadzi do prawdziwego życia i pełni radości w Bogu.