Przypowieść o synu marnotrawnym

Pewien bogaty człowiek miał dwóch synów. Starszy syn był pracowity i wierny ojcu, podczas gdy młodszy syn był niecierpliwy i chciał szybko cieszyć się życiem. Pewnego dnia młodszy syn zażądał od ojca swojej części majątku. W tamtych czasach takie żądanie było uznawane za brak szacunku, ponieważ majątek zwykle dzielono dopiero po śmierci ojca. Mimo to ojciec zgodził się i podzielił swoje dobra. Młodszy syn, zadowolony z otrzymanego bogactwa, opuścił dom i udał się do dalekiego kraju. Tam zmarnował cały swój majątek na hulaszczy tryb życia, bezmyślnie wydając pieniądze na zabawy, przyjemności i rzeczy, które szybko przestały go cieszyć.

Gdy jego pieniądze się skończyły, a w kraju, w którym przebywał, nastał głód, syn zaczął cierpieć. Zatrudnił się jako najemnik u miejscowego rolnika, który kazał mu karmić świnie. Dla Żyda praca ta była poniżająca, ponieważ świnie uważano za nieczyste zwierzęta. Młodszy syn był tak głodny, że pragnął jeść choćby to, co świnie dostawały do jedzenia, ale nikt mu nie dawał nawet tego. Wtedy zrozumiał, jak bardzo zbłądził, i postanowił wrócić do ojca. Uznał, że nie jest już godny być jego synem, ale liczył na to, że ojciec pozwoli mu pracować jako jeden z najemników.

Kiedy młodszy syn zbliżał się do domu, jego ojciec, widząc go z daleka, pobiegł mu na spotkanie. Zamiast potępienia, ojciec przyjął syna z otwartymi ramionami, uściskał go i z radością przywrócił mu miejsce w domu. Zorganizował wielką ucztę na jego cześć, mówiąc: „Mój syn był umarły, a znów żyje; zaginął, a odnalazł się”. Starszy brat, który zawsze był wierny ojcu, poczuł się niesprawiedliwie potraktowany, widząc, jak jego młodszy brat, który zmarnował majątek, otrzymuje takie wielkie świętowanie. Ojciec jednak przypomniał mu, że wszystko, co posiadał, należało do niego, ale radość z powrotu zaginionego brata była wyjątkowym powodem do świętowania.

Morał:
Przypowieść o synu marnotrawnym uczy nas, że Boża miłość jest bezwarunkowa i nie ma ograniczeń. Niezależnie od tego, jak bardzo zbłądzimy i jak daleko od Boga odejdziemy, zawsze możemy wrócić do Niego, a On przyjmie nas z otwartymi ramionami. W historii tej ojciec symbolizuje Boga, który przebacza i raduje się z powrotu każdego grzesznika. Starszy brat reprezentuje tych, którzy czasami mogą nie rozumieć, dlaczego Bóg jest tak miłosierny wobec tych, którzy zbłądzili. Przypowieść ta przypomina nam, że wszyscy jesteśmy Bożymi dziećmi, a Jego miłość i przebaczenie są dostępne dla każdego, kto szczerze żałuje i wraca na dobrą drogę