Święta Łucja

Łucja wywodziła się z Syrakuz na Sycylii. Najstarsza biografia św. Łucji pochodzi z V wieku. Zgodnie z nią, Łucja miała należeć do arystokratycznej rodziny i być przeznaczoną na żonę dla pewnego bogatego młodzieńca. Podczas pielgrzymki do grobu św. Agaty, miała otrzymać objawienie od tej Świętej, przepowiadające jej męczeńską śmierć. Po powrocie do Syrakuz, Łucja odwołała zgodę na planowane małżeństwo, rozdała majątek ubogim i złożyła ślub dozgonnej czystości. Po wybuchu prześladowań za cesarza Dioklecjana, niedoszły narzeczony, z zemsty, oskarżył Łucję przed władzami rzymskimi o wyznanie chrześcijaństwa. Namiestnik cesarski Paschazjusz próbował skłonić Łucję do wyrzeczenia się wiary. Święta Łucja, mimo tortur, nie zaparła się swojej wiary. Została ścięta mieczem 13 grudnia 304 roku, w wieku 23 lat.

Historia jej życia i męczeńskiej śmierci z czasem stała się legendą, w której szczegóły stają się coraz trudniejsze do zweryfikowania. Podaje się, że miała być wtrącona do domu publicznego, gdzie nikt nie mógł jej pohańbić. Kiedy próbowano ją spalić na stosie, ogień jej nie zraniał. Nawet cudownie przetrwała ścięcie mieczem. Następnie przeniesiono ją do domu, gdzie, po przyjęciu Komunii Świętej, zmarła.